عربی لهجه عراقی

عربی لهجه عراقی
از مطالب این سایت ها و وبلاگ ها استفاده کرده ایم. از زحماتشان ممنونیم

۳ مطلب با موضوع «قواعد» ثبت شده است

استفهام مکالمه عراقی

کم عمرک=چند سالته

کم کیلو=چند کیلو

کم سعرهه=چند قیمتش

کم کیلومتر=چند کیلومتر

کم طفل=چند بچه

کم ولد=چند پسر

کم بنت=چند دختر

 

 

 

کم سنه صارلک اهنا

چند ساله اینجایی

کم مرات اجیت الکربله

چند دفعه آمدی کربلاء

کم مجموعه عندک

چند مجموعه(گروه)داری

کم طفل چان عندک

چند بچه داشتی


استفهام

🔴وین

🔵کجا

 

🔴مثال:وین ٵقرب فندق؟

🔵مثال:نزدیک ترین هتل کجاست؟

 

🔴شلونک؟

🔵چطوری؟(احوالپرسی)

 

 

🔴شگد

🔵چه مقدار(مسافت)

 

🔴شگد باقی للنجف

🔵چه قدر مانده تا نجف

 

🔴إببیش

🔵چه قیمته

 

🔴إببیش الدجاج

🔵مرغ چه قیمته

 

🔴شنو

🔵چی

 

🔴مثال:شنو شغلَک؟

🔵مثال:شغلت چیه؟

 

🔴شنو اسمک/اسمچ(مخفف:شسمک،شسمچ)

🔵اسمت چیه مذکر/مونث

 

🔴شکو

🔵چه؟

 

🔴شکو ماکو؟

🔵چه خبره؟

 

🔴چم؟

🔵چندتا؟

 

🔴چم ولد عندک؟

🔵چند تا پسر داری؟

 

🔴لیش؟

🔵چرا؟

 

🔴لیش گاعد؟

🔵چرا نشستی؟

 

🔴إنته إمنین؟

🔵اهل کجا هستی؟

 

🔴چم کیلو؟

🔵چند کیلو؟

 

🔴چم سنه عمرک؟

🔵چندسالته؟

 

🔴یعنی شنو؟

🔵یعنی چی؟

 

🔴إنته تعرُف تحچی عربی؟

🔵تو بلدی عربی حرف بزنی؟


صفات تفضیلی و عالی در لهجه عراقی

صفات تفضیلی (برتر) : زمانی که بخواهیم دو چیز یا بیشتر را با همدیگر  مقایسه کنیم.


صفات عالی (برترین) : زمانی که بخواهیم برتری یک چیز را بر مجموعه ای بیان کنیم.


 صفت تفضیلی و عالی یکی می باشد اما کاربرد آنها در جمله متفاوت است.


ساختار:  صفت مطلق (ساده) ← « أفعَل»  ← صفت تفضیلی / عالی


چند مثال:


صفت مطلق                                 صفت تفضیلی / عالی


کـــــــَــــبیــــــــــــــــــــــــــــر (بزرگ)                      أکبــــــَـــر  (بزرگتر - بزرگترین)


صـــــــَــــــغیــــــــــــــــر   (کوچک)                 أصغر   (کوچکتر - کوچکترین)                


بــــــــــــــِـــــــــــــعیــــــد     (دور)                        أبعَد      (دور تر - دورترین)


طــــــــــِـــــــــویـــــل      ( بلند)                      أطول      (بلند تر - بلند ترین)


قـــــــــــَــــــصیــــر     (کوتاه)                       أقصر       (کوتاه تر - کوتاه ترین)


طــَــــــیِّـــــــــــــــــب  (خوب ، خوشمزه)       أطیَــــــب  (خوب تر / ترین - خوشمزه تر /ترین)


جِــــــــــــــدید      (نو ، جدید)                أجدد   ( نو تر /ترین - جدیدتر /ترین)


قــــــــــــَـــــــــــدیم       ( قدیمی ، مسن)        أقدم (قدیمی تر/ترین- مسن تر/ترین)


ســــــــــَـــــــــــریع       (تند – سریع)              أسرع   (تندتر/ترین- سریع تر/ترین)


بــــــــــَطــــــیء    (آهسته )                          أبطَـــــیء (abta)   (آهسته تر/ترین)


کـــــــــــــثیــــــر          ( زیاد )                         أکثـــــــر                     ( زیاد تر/ترین)


قـــــــــــلـــــــیل           ( کم)                           أقَل                        (کم تر/ترین)


رِخــــــــیص         (ارزان)                        أرخَص                   (ارزان تر/ترین)


غالــــــــی             (گران)                        أغلَی (aghla)         (گران تر/ترین)


 


در زبان عربی فصیح اسم تفضیل به دو دسته تقسیم می شود (مذکر – مونث) اما در لهجه عراقی برای صفات تفضیلی و عالی از اسم تفضیل (مذکر) استفاده می کنیم.


مثال:  کبیـــــر←(فصیح):  مذکر (أکبـــر) ، مونث(کُبـــــری) (عراقی): مذکر(أکبــــر)                                  


ساختار صفت تفضیلی :                        اسم تفضل +  مــــــــــــــــــــِــــــــــــــــــن




مثال:  حسن طــــــــــویل.                               (حسن بلند قد است.)


          محسن أطوَل مِن حسن.              (محسن از حسن بلندتر است.)


ساختار صفت عالی :              صفت عالی دارای سه حالت زیر می باشد


*  إلـــ  + اسم تفضیل :                  لیلا إلأکبـــــــــــــــــــــــــــــــر     (لیلا بزرگترین است)


* اسم تفضیل + إلـ + اسم جمع:    لیلا أکبــــــــــــــــــــر الـــــــــــبَنات  (لیلا بزرگترین دختر است)


* اسم تفضیل+ ضمایر جمع (هم – کم – نا):   لیلا   أکبــــــــــــــــــرهُم  (لیلا بزرگترین آنهاست)


 

بعضی از صفتها خاص هستند و از قاعدۀ اسم تفضیل که گفتیم پیروی نمی کنند


اما برای اینکه تبدیل به صفت تفضیلی و عالی شوند از دو صفت «أکثر» (بیشتر/ترین) و « أقل» (کم تر/ترین) استفاده می کنیم مثل            « فرحان» (خوشحال)  و « مِتأسّف» (غمگین – متاثر)


دقت داشته باشید این نوع قاعده برای صفت تفضیلی می باشد.


إنتی فرحانة ولکن آنی أکثر فرحان منّچ.    (تو خوشحالی اما من بیشتر از تو خوشحال هستم.)


آنی أقل مِتأسّف منهم.                (من از آنها کمتر ناراحت هستم.)