چرا زبان عربی می آموزیم
مخاطبان گرامی باید قبل از شروع به آموزش هدف خود را از این کار مشخص کنند و پاسخ روشنی برای این سوال بدهند که چرا این زبان را یاد می گیرند.زبان عربی زبان دین ما است مسلمانان زیادی در سراسر عالم به این زبان سخن می گویند.
اگر کسی نگاه تمدنی به دین اسلام داشته باشد و هدف و غایت این دین را ساختن یک تمدن جهانشمول بداند در نگاه اول درمی یابد که این دین باید پیروان خود را بر مبنای ارزش ها یا زبان مستقلی اداره کند و به هیچ وجه نباید رنگ و بوی نژادی و قومی بگیرد. به هر حال اقوام و ملت های مختلف مسلمان نیازمند به یک زبان برای تعامل و ارتباط با یکدیگر هستند. حکمت الهی بر این قرار گرفته است که تعالیم این دین که در قالب قرآن کریم و احادیث پیامبر و ائمه معصومین هستند به زبان عربی باشند و مسلمانان برای استفاده از این تعالیم به یادگیری این زبان روی آورند.
شهید مطهری در کتاب خدمات متقابل اسلام و ایران در این موضوع بیاناتی داشته اند. اسلام درست است که در میان عرب ها نازل شد اما عرب را بر سایر ملل برتری نداده است، بلکه در برخی جاها به علت همراهی نکردن با تعالیم دین آنها را مورد مواخذه قرار داد. بنابراین اگر زبان عربی را زبان بین المللی جهان اسلام قرار داد بخاطر برتری قومی و نژادی عرب نیست بلکه محور و ملاک و معیار اصلی زبان قرآن و روایات است.
شهید مطهری فرموده اند:
زبان اسلام را زنده نگه دارید. زبان عربى زبان یک قوم نیست، زبان اسلام است.
زبان عربى زبان عرب نیست، زبان اسلام است. اگر قرآن نبود، اصلًا این زبان در دنیا وجود نداشت. از اهمّ وظایف ما این است که این زبان را حفظ کنیم. هر فرهنگى، هر تمدنى اگر بخواهد زنده بماند، باید زبانش زنده بماند؛ اگر زبانش مرد خودش مرده است. این مبارزه علنى را که با زبان عربى می بینید، باید بیدار بشوید، باید بفهمید، باید شعور داشته باشید، عقل داشته باشید؛ واللَّه این، مبارزه با اسلام است. با حروف الفبا که کسى مبارزه ندارد. به خدا قسم ما در مقابل زبان عربى وظیفه داریم که این زبان اسلام را حفظ کنیم، نگهدارى کنیم. چه کسى جلوى شما را گرفته است؟ کلاسهایى تشکیل بدهید و از کسانى که زبان عربى را می دانند دعوت کنید؛ خودتان، همسرتان، فرزندانتان این زبان را یاد بگیرید. اگر یاد بگیرید نه تنها ضرر نکرده اید، خیلى هم سود برده اید چون یکى از زبانهاى زنده دنیاست. اینهمه انگلیسى زبانها زبانشان را تبلیغ کردند و آن را آنچنان به ما تحمیل کردند که تا اندرون خانه هاى ما نفوذ کرده است، براى چه؟ دلشان به حال ما سوخته بود؟ براى اینکه عادتشان را به ما تحمیل کنند، افکارشان را به ما تحمیل کنند، تمدن خودشان را به ما تحمیل کنند، روح خودشان را بر روح ما تحمیل کنند، براى اینکه روح ما را خرد کنند. چقدر ما مسلمانها غافل بودیم و هستیم! نه تنها ما ایرانی ها، به هر جاى دنیاى اسلام که انسان قدم می گذارد، می بیند قرنها در خواب بوده اند. خوشبختانه کم کم مسلمانان در حال بیدارى هستند. چقدر انسان باید متأسف و متأثر باشد که دو نفر مسلمان از دو کشور مختلف وقتى یکدیگر را در مکه یا مدینه ملاقات می کنند، زبان یکدیگر را نمی فهمند، باید با زبان انگلیسى تفاهم کنند. اینها نقشه هاى سیصد چهارصد ساله است. آیا هنوز وقت آن نرسیده که ما اندکى در مقابل این نقشه ها بیدار شویم؟!
مجموعه آثاراستادشهیدمطهرى، ج17، ص: 239
.