در ادامه مباحث قبلی به مبحث حروف اشاره (اسماء الاشارة) رسیدیم
تعداد و جنس | نزدیک (این - اینها) | دور (آن -آنها) |
مفرد مذکر | ها / هاذا | ذاک / هذاک |
مفرد مونث | های / هاذی | ذیچ / هذیچ |
جمع مذکر | ذولة / هذولة | ذولاک/ذوک/هذولاک |
جمع مونث | ذنی / هذنی | ذنیچ |
در این بخش شما را با بعضی از حروف ربط کاربردی آشنا می سازیم البته لازم به ذکر است که این حروف تمام آن حروف مدنظر برای مکالمه نیستند اما بسامد زیادی در لهجه عراقی دارند.
گَبِل ما (قبل از اینکه): شفته گبل ما مشیت.
بعد ما – وَرا ما (بعد از اینکه): عرفته ورا ما حچی ویاک.
I. شِنو/شـ (چه- چه چیـزی) شسمک؟ (اسمت چیست؟)
II. وین (کجا) وین ابوک؟ (پدرت کجاست؟)
III. إشگد (چه قدر ) 1 اشگد درست عربی؟ (چه قدر عربی خواندی؟)
IV. شِوَکِت / یِمتـَی (چه زمان- کی)شوکت رجعت من العراق؟ (کی از عراق برگشتی؟)
در این قسمت با ضمیر موصولی «إلّی» یا « إللــی» آشنا می شوید
ضمیر موصولی « إلِّــــــی» (که)
در لهجه عراقی دو واژه برای جملات شرطی وجود دارد
إذا (idha) برای جملات شرطی ممکن
لـــــــــو (loo) برای جملات شرطی ناممکن
در این قسمت بخش دیگری از صفات باقی مانده که همان رنگها می باشد البته مبحث بسیار ساده ای است.
این حرف ربط به تنهایی معنایی ندارد ، بلکه به عنوان ریشه ای است که بتواند به خود یک ضمیر متصل بگیرد از این جا وارد مفهومی می شویم که کاربرد این حرف ربط را به ما می آموزد.