اسماء الاشارة
اشاره به نزدیک:
این/ اینها
هاذا (مذکر) ← هاذا طالب ← این یک دانش آموز (پسر) است.
هاذی (مؤنث) ← هاذی طالبة ← این یک دانش آموز (دختر) است.
هَذولَه (جمع) ← هَذولَه طلّاب / طالبات ← اینها دانش آموزان هستند. (مذکر) /(مونث)
اشاره به دور:
آن / آنها
هَذاک (مذکر) ← هَذاک طالب ← آن یک دانش آموز (پسر) است.
هَذیچ (مؤنث) ← هَذیچ طالبة ← آن یک دانش آموز (دختر) است.
هَذولاک (جمع) ←هَذولاک طلّاب / طالبات ← آنها دانش آموزان هستند. (مذکر) /(مونث)
* اسامی اشاره باید از نظر جنسیت و تعداد با اسم ها وبالعکس هم خوانی داشته باشد.
* اگر اسمی با « ال» شروع شد هر دو گروه اسامی اشاره معمولاً به « هــَـ » تبدیل می شود و در این شرایط دیگر « دور» یا « نزدیک » بودن مد نظر نیست بلکه آن چیز یا آن شخص مد نظر است.
هَــــالـــــوَلــَـــد ← این / آن یک پسراست. (walad)
هَـــــالــــــوِلــِـد ← این / آن پسران هستند. (wilid)
* این اسامی اشاره توسط حرف نفی کننده (مـــُــو) منفی میشود ؛ البته از دو قاعده پیروی می کند:
1. مــُـو + اسم اشاره + إلـ + اسامی* ← مـــُــو هَذاکِ البیت. (آن خانه نیست)
2. اسم اشاره + مــُــو + اسامی ← هذاک مــُــو بیت. (آن یک خانه نیست)
* اگر توجه کنید اسم اشاره «هَذاک» در این شرایط دیگر به « هــَـ » تبدیل نمی شود.
